توزیع عفونت سیتومگالوویروسی در سقط جنین های خودبخودی

مقدمه: عفونت اولیه سیتومگالوویروس (cmv) در 15/0 تا 2 درصد از تمام بارداری ها رخ می دهد و تا 40 درصد موارد به جنین انتقال می یابد که تعدادی از این موارد به سقط جنین منجر می شوند. عفونت اولیه cmv در 3 ماهه اول بارداری آسیب زایی بیشتری بر روی جنین دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی توزیع عفونت سیتومگالوویروسی در سقط جنین های خودبخودی با تعیین فراوانی موارد عفونت های فعال سیتومگالوویروسی در مادران انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعیدر فاصله زمانی 6 ماه دوم سال 1390، 40 مورد سقط جنین های خود بخودی که به زایشگاه مهر شهر رشت مراجعه کرده بودند از نظر عفونت های فعال سیتومگالوویروسی مادر (اولیه و مجدد) با روش الیزا مورد سنجش آنتی بادی های سرمی cmv-igg، cmv-igm و cmv-igg avidity قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر انجام شد. 05/0 p≤معنا دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع سرمی مثبت cmv-igg در زنان مورد مطالعه 100% بود و همگی سرم مثبت با تیترهای سرمی بالا (بیشتر یا مساوی ru/ml60) بودند. تعداد 7 نفر (5/17%) از افراد مورد مطالعه، عفونت اولیه cmv-igm مثبت وcmv-igg avidity  پایین داشتند و فراوانی این دو نوع عفونت در موارد بروز سقط جنین معنی دار بود (0001/0=p). نتیجه گیری: داشتن تیتر سرمی مثبت و حتی تیترهای بالای cmv-igg به معنای مصونیت کامل مادر نیست و مانع بروز عفونت فعال دوباره نمی شود. غربالگری دوران بارداری باcmv-igg ، راهنمای با ارزشی نخواهد بود ولی چون فراوانی عفونت اولیه سیتومگالوویروسی در موارد سقط جنین های خود بخودی به طور معنی داری بالا است، بررسی زنان باردار از نظر ابتلاء به عفونت فعال سیتومگالوویروسی با انجام آزمون cmv-igg  و  igg avidity cmv- مفید خواهد بود.